چاپ

به گزارش تمدن لر، در آیینی باشکوه و به‌یادماندنی، نخستین گام‌های خود را به‌سوی بندگی و تکلیف الهی برداشتند. این مراسم معنوی، در حسینیه ثارالله خرم‌آباد برگزار شد و با اجرای برنامه‌هایی شاد، متنوع و فرهنگی، لبخند را بر لبان دختران نو بالغ و خانواده‌های آنان نشاند.
حضور «عمو فغانی» و لبخندهایی که رنگ معنویت گرفتند
یکی از بخش‌های جالب و پرطرفدار این مراسم، اجرای طنازانه دو روحانی دوقلو با نام هنری «عمو فغانی» بود که با زبان طنز و بیانی کودکانه، مفاهیم دینی و اخلاقی را به اده‌ترین و شادترین شکل ممکن برای دانش‌آموزان بیان کردند. اجرای متفاوت این دو برادر روحانی، نه‌تنها لبخند را بر چهره کودکان نشاند، بلکه فضای صمیمی و صادقانه‌ای میان روحانیت و نسل آینده برقرار ساخت.
شادی در کنار معنویت؛ ترکیبی دلنشین برای یک روز به‌یادماندنی
برنامه‌های شاد و متنوع از جمله سرودهای گروهی، اجرای نمایش‌های کودکانه با مضامین اخلاقی و دینی، تواشیح و مسابقات فرهنگی، بر غنای این مراسم افزود و خاطره‌ای ماندگار را در ذهن کودکان و والدین‌شان رقم زد.
این آیین روح‌نواز با حضور جمعی از مسئولان فرهنگی و آموزشی استان همراه بود که جلوه‌ای ویژه به مراسم بخشید.
امین رسولی، معاون پرورشی و فرهنگی آموزش و پرورش لرستان، در سخنانی ضمن تبریک این روز به‌یادماندنی، تأکید کرد: «تکلیف یعنی آغاز مسئولیت دینی و اخلاقی و این نقطه آغاز، باید با عشق و آرامش در ذهن کودکان حک شود.»
احد حیدرزاده، رئیس مدارس و مراکز غیردولتی و توسعه مشارکت‌های مردمی آموزش و پرورش لرستان، با اشاره به اهمیت تربیت دینی و نقش خانواده در این مسیر، افزود: «این جشن‌ها نمادی از پیوند دین، آموزش و شادی هستند؛ ترکیبی که می‌تواند تربیت نسل مؤمن و آگاه را تضمین کند.»
همچنین حجت‌الاسلام محمدجواد چراغی، رئیس ستاد اقامه نماز استان، با ذکر احادیثی از پیامبر اکرم(ص) درباره ارزش نماز و عبادت در سنین کودکی، دختران را به تداوم بندگی و تقویت ارتباط با خداوند دعوت کرد.
احسان پیرداده بیرانوند، رئیس اداره قرآن، عترت و نماز آموزش و پرورش لرستان نیز از برنامه‌ریزی گسترده برای تقویت تربیت معنوی دانش‌آموزان خبر داد و گفت: «دختران امروز ما، زنان تأثیرگذار فردا هستند؛ پس باید ریشه ایمان در دل‌های کوچک‌شان با محبت و آگاهی کاشته شود.»
در پایان مراسم، دختران در لباسی سفید و نمادین، با قرآن و سجاده و یادگاری‌هایی معنوی بدرقه شدند؛ گویی پروانه‌هایی بودند که حالا بال‌های پرواز به‌سوی نور را شناخته‌اند.