چاپ

پایگاه خبری تمدن لر به نقل ازپایگاه خبری میرملاس - یادداشت: امین آزادبخت- در حالی‌ که لرستان با برخورداری از ظرفیت‌های صنعتی و کشاورزی می‌تواند یکی از قطب‌های تولید کشور باشد، اما ناترازی در تأمین برق و قطعی‌های مکرر، نفسِ صنایع استان را به شماره انداخته است. این بحران، نه تنها تولید را زمین‌گیر کرده، بلکه امنیت شغلی هزاران کارگر و کارآفرین را نیز تهدید می‌کند.

ناترازی برق، واژه‌ای که این روزها نه فقط در پایتخت بلکه در استان‌های کمتر توسعه‌یافته‌ای چون لرستان، بار سنگین‌تری بر دوش صنایع و واحدهای تولیدی گذاشته است. استان لرستان با وجود داشتن پتانسیل‌های متعددی در زمینه کشاورزی، دامداری، تولید مصالح ساختمانی، صنایع پایین‌دستی نفت و پتروشیمی، هنوز با مشکل زیرساختی انرژی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ مشکلی که هر روز دامنه‌اش گسترده‌تر می‌شود.

قطعی‌های برق در مناطق صنعتی از جمله ناحیه صنعتی شماره 1 خرم‌آباد، زاگرس، و حتی مناطق تولیدی در بروجرد و دورود، باعث شده واحدهای تولیدی نتوانند برنامه‌ریزی دقیقی برای ادامه فعالیت خود داشته باشند. دستگاه‌ها در میانه‌ی کار خاموش می‌شوند، مواد اولیه خراب می‌شود، و قراردادهای تولید عقب می‌افتد؛ آن‌هم در شرایطی که همین تولیدکننده‌ها باید با تورم، مالیات‌های سنگین، و بحران نقدینگی هم بجنگند.

یکی از دلایل اصلی این وضعیت، عدم سرمایه‌گذاری جدی در شبکه توزیع و انتقال برق در استان است. علی‌رغم احداث سدهای بزرگ در استان همچون سیمره، رودبار لرستان و… بهره‌مندی مردم استان از برق پایدار، سهم بسیار اندکی در این معادله دارد. یعنی لرستان صادرکننده‌ی برق است، اما در تأمین برق پایدار برای خودش ناتوان نشان داده می‌شود.

از سوی دیگر، توسعه‌ی بی‌رویه‌ی مصرف خانگی بدون توسعه‌ی متوازن در بخش تولید انرژی، و ضعف مدیریت بار شبکه، باعث شده تا هر بار در فصل گرما یا سرما، فشار کمبود انرژی بیش از همه بر دوش بخش مولد کشور بیفتد.

اکنون زمان آن رسیده که دولت، وزارت نیرو و مسئولان استانی نگاه ویژه‌تری به مسئله انرژی در لرستان داشته باشند. ایجاد نیروگاه‌های مقیاس کوچک در نزدیکی شهرک‌های صنعتی، توسعه‌ی انرژی‌های تجدیدپذیر، و نوسازی شبکه‌های انتقال و توزیع برق، از راهکارهایی است که می‌تواند از تداوم این بحران جلوگیری کند.

در غیر این صورت، ناترازی برق نه‌تنها به خاموشی کارخانه‌ها، بلکه به خاموشی امید در دل تولیدکنندگان لرستانی خواهد انجامید. و این، یعنی دور شدن هرچه بیشتر استان از قطار توسعه‌ای که سال‌هاست چشم‌انتظار آنیم.