یادداشت: امین آقامیرزایی/ پایگاه خبری تمدن لر- در پی انتشار کلیپی در فضای مجازی، باز احساسات جامعه فرهنگی استان جریحه دار شد.
 
گروهی از دانش آموزان یک کلاس درس از روی شیطنت و البته ناپختگی وجهل معلم خود را مورد ضرب و شتم قرار می دهند  تا لحظه ای بخندند اما بدتر از آن  برخی از فعالان فضای مجازی هستند که بی  درنگ آن را منتشر می کنند که شاید دیگری را بخنداند یا به قول خودشان فالوری  جذب کنند. 

هر چند معلم خوش قلب و  دلسوز ،  همان روز شکایتش از دانش آموزان را پس گرفته ، اما آیا همین معلم دلسوز  و خانواده اش از کسانی که بی محابا  کلیپ را  دست به دست می کنند و  در ظاهر خود را مدافع حقوق معلم  می دانند خواهد گذشت؟ 

راستی  یک لحظه خندیدن ارزش یک عمر دل شکستن را دارد؟ ما کجای کاریم ؟

سهم تک تک ما در فرهنگ سازی جامعه چیست ؟ 

ابزار قانونی  برای برخورد با آن دانش آموزان و این منتشرکنندگان چیست ؟

هر چند گفته می شود این اتفاق مربوط به سال 95 است ، و شاید مدیران  وقت آموزش و پرورش  به سادگی از کنار آن رد شده اند،اما این انتظار از مسئولان  امروز آموزش و پرورش می رود به پاسداشت مقام معلم  اول از آن پیشکسوت فرهنگی و خانواده اش دلجویی کنند و  بعد از دستگاه قضا و پلیس  فتا از منتشرکنندگان فیلم مذکور شکایت کنند.