سالروز شهادت سرور و سالار شهیدان، امام حسین (ع ) و 72 تن از یاران با وفایش در کربلا لرستان غرق در ماتم عزا شد.
به گزارش پایگاه خبری تمدن لر به نقل از ایرنا لرستان، روز دوشنبه مردم سراسر لرستان با حضور در مساجد، گلزارهای شهدا، تکایا، جایگاه‌های عزاداری، خیابان‌ها به عزاداری در سوگ شهادت سرور و سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین (ع) پرداختند و مراسمات مختلف عزاداری سید الشهدا (ع) در نقاط مختلف این استان در حال برگزاری است.
مردم لرستان در جای جای این استان ولایتمدار همزمان با عاشورای حسینی با حضور در دسته جات عزاداری، در رثای شهدای دشت کربلا نوحه خوانی کرده و بر سرو سینه می‌زنند.
با شروع روز عاشورا در اولین ساعات روز صدای ساز و دهل بانوای سوزناک و غم‌انگیزی موسوم به نوای «چمریونه» عزاداران حسینی را به حضور در دسته‌ها و هیئت عزاداری دعوت کرد و عاشقان ابا عبدالله الحسین (ع) پس از به گِل افتادن و اجرای خاکی‌ترین آئین عاشورایی به جمع عزاداران حسینی در دسته جات عزاداری پیوستند.
عزاداری‌های سنتی مردم لرستان در شهرهای مختلف این استان در روز عاشورای حسینی به اوج خود رسیده و لرستان را غرق در عزا و ماتم شهادت امام حسین (ع) و یاران باوفایش کرده است.
گل مالی مردم ولایی و عاشق اهل بیت (ع) لرستان در روز عاشورا، میراثی معنوی از جنس غم در عزای سید و سالار شهیدان اسلام حضرت اباعبدالله الحسین این آیین مردم ولایی و عاشق اهل بیت(ع) لرستان از رسوم دیرینه مردم این استان در عزاداری سید و سالار شهیدان اسلام حضرت اباعبدالله الحسین(ع)است.
هر ساله با فرا رسیدن ایام محرم به ویژه روز عاشورا مردم لرستان غرق در عزا و ماتم می‌شوند و بر اساس رسم دیرینه خود که در عزای عزیزترین عزیزان خود را سر تا پا گل مالی می‌کنند، بار دیگر خاک عزا بر سر می‌گیرند.
صبح روز عاشورا از کودک و جوان تا زن و مرد به تکایا و حسینه های محلات خود رفته و پس از گل‌مالی، دور آتش می‌ایستند تا خشک شوند و در ادامه به سینه‌زنی می‌پردازند.
زنان به یاد مصیبت حضرت زینب (س) گل را بر چادر و سر خود می‌مالند و مردها لباس سیاه خود را به رنگ گل در می‌آوردند و با همان لباس نماز ظهر عاشورا را می‌خوانند. در این میان بعضی سر و صورت و چشم و برخی دیگر کتف و شانه خود را گل می‌زنند.
بسیاری از مردم نظیر سالمندان، زنان و کودکان که نمی‌توانند در حوضچه‌های گل بغلتند، با کاسه‌ای کوچک در دست مقداری گل را به خانه می‌برند تا در عزای امام حسین(ع) و یارانش به سر و صورت و شانه‌های خود بمالند.