به گزارش پایگاه خبری تمدن لر ، شهید احمدرضا کرمی ، سوم فروردین 1346، در روستای سیردر از توابع شهرستان ازنا به دنیا آمد. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هفتم مهر 1362، در مریوان توسط نیروهای عراقی براثر اصابت ترکش شهید شد. مزار وی در شهرستان زادگاهش قرار دارد.
فرازهایی از وصیت‌نامه شهید احمدرضا کرمی
بسم الله الرحمن الرحیم
سپاس خدای را که بیند و دیده نشود. آفریننده است و آفریده نشده فرزند نیاورده و زاده نشده و برایش مثل و مانندی نیست خدائی که حاضر است و غایب نیست و از هر نزدیکی نزدیک‌تر است حتی از رگ گردن.
ای خداوند نصیر، به عجز خودم در شکر تو اعتراف می‌کنم سپاس خدای را که قلب‌ها را دگرگون کرد و آحاد بشر را هدایت فرمود پناه می‌برم خدایا از شر هواهای نفسانی و خواسته‌های شیطانی و از شر دنیا و حرص و آز آن.
بار خدایا بر محمد (ص) و آل او درود فرست و ایمانم را به کامل‌ترین ایمان‌ها برسان و باورم را به والاترین درجه یقین قرار ده و نیتم را نیکوترین نیت‌ها و کردار و رفتارم را به بهترین کردارها و عمل‌ها قرار داده و از آن عمل‌ها بالاتر برایم ثبت فرما.
ای خداوند عزیز گناهانم را ببخش و با لطف و کرمت با من برخورد فرمای.
ای خداوند غفور و رحیم ضمن فرستادن درود و سلام فراوان بر حضرت بقیه ا...آقا امام زمان (عج) و نایب برحقش قلب تپنده مستضعفین جهان و خورشید پرفروغ اسلام و با درود و سلام بر امت شهیدپرور و شهیدان راه خدا و با عرض سلام خدمت خانواده‌های محترم رزمندگان اسلام و با آرزوی موفقیت و پیروزی برای خدمت گذران اسلام و طول عمر برای رهبر کبیر انقلاب و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی امام خمینی مدظله‌العالی.
ای بندگان خدا یاد خدا و ذکر خدا و ملاحظه خدا را فراموش نکنید و تقوای الهی داشته باشید که این‌یکی از عوامل دخول در بهشت و آرامش و سکینه در این دنیا است.
اگر این امر را رعایت کردید از هر دوجهان رسته‌اید زیرا که به‌هرحال و بگفته قرآن (کل نفس ذائقه الموت) هرکس طعم و مزه مرگ را خواهد چشید پس چه‌بهتر که با طریق متقین و سالکین بار سفر را بسته و با بدنی گلگون پروردگار جهانیان را ملاقات نماییم اگر بنا بود کسی در دنیا زندگانی جاوید داشته باشد می‌بایست خداوند حشمت حضرت سلیمان را که بر کل انس و جن سلطان بود جاوید می‌گذاشت زیرا از این سزاوارتر بود که خودتان سرگذشتش را بهتر میدانید.
آری برادران و سروران عزیز وقتی اجل رسید دیگر حتی یک‌لحظه هم صبر نمی‌کند فامیل بازی و دوست و رفیق هم سرش نمی‌شود. پس شمارا چه شده است که چنین محکم به دنیا چسبیده‌اید که حتی هنگام انجام امری واجب چون نماز و نماز جمعه دست از کسب‌وکار، عیش و نوش و تفریح برنمی‌دارید.
البته از حضور شما برادران و سروران عزیز معذرت می‌خواهم چون من حقیرتر از آن هستم که برای شما چیزی را تذکر دهم بلکه سخنم با آنانی بود که در هیچ اجتماعی حضور ندارند و این را هم برای این عرض کردم که بگوش آنان برسانید و همچنین به آنان گوشزد کنید که کمی درباره این انقلاب و رهبری آن فکر کنید و به سر عقل بیایند فکر کنند که اول چه بوده‌اند و حالا چه هستند. شاید بیشتر به جنبه‌های انسانی توجه کنند.
ای برادران و سروران عزیز شما هم متوجه این امر باشید که هیچ‌گاه اماممان تنها نماند و در همه حال امام را دریافته و گوش‌به‌فرمان این ابرمرد تاریخ و مظهر انسانیت باشید مبادا مانند مردم کوفه امام را تنها بگذارید حرف‌های او را به جان‌ودل بخرید، اگر او را تنها بگذارید اسلام را تنها گذاشته‌اید و تنها نگذاشتن ایشان بستگی دارد به اینکه با یاران مخلص امام هیچ‌گونه مخالفتی نداشته باشید و باکمال دقت همراه امام ویاران باوفایش به‌پیش روید مبادا که خدای‌ناکرده جوسازی مزدوران داخلی و خارجی در مورد یاران امام جایی پیدا کند و به اسلام و انقلاب لطمه‌ای وارد کند و کاری کنند که اسرائیل از بین نرود و قدس آزاد نگردد.
خدا را در نظر گرفته و همیشه به یاد خدا و برای خدا کارکنید زیرا که ما وارث خون‌های عزیزانی هستیم که اگر تمام اموال عالم را جمع‌آوری کنند ارزش یک قطره خون این عزیزان را نخواهد داشت.
بله عزیزان چه جوانان و عزیزانی که در این راه جان‌فشانی کردند و خون مطهرشان را نثار احیای اسلام نمودند اگر ما و امثال شما عزیزان راه آن‌ها را ادامه ندهیم غضب و خشم خداوند را برای خود خریده و توشه کرده‌ایم.
نکته قابل‌توجه دیگر اینکه شهادت چیزی نیست که هرکسی از راه رسید از آن بهره‌مند شوند بلکه شهادت فوزی است عظیم که فقط نصیب افرادی که خدا آن‌ها را دوست می‌دارد می‌شود پس بزرگ‌ترین افتخار است.
پدر عزیزم سلام عرض می‌کنم از شما معذرت می‌خواهم اگر نتوانسته‌ام تکلیفم را به‌خوبی انجام دهم اما پدر جان باید بدانی که بالاخره این راه را باید رفت و من هم با آن عشقی که به لقاءالله داشتم به این راه می‌روم.
http://tamadonlor.ir/fa/News/8504/فرازهایی-از-زندگی-نامه-و-وصیت‌نامه-شهید-احمدرضا-کرمی