به گزارش پایگاه خبری تمدن لر به نقل از خبرگزاری فارس ، در عصر کنونی، صنعت توریسم به عنوان یکی از پایه‌های اصلی و اساسی اقتصاد در تمامی کشورها و به‌ویژه ایران شناخته شده است چراکه منبعی مهم برای کسب درآمد محسوب می‌شود. در این میان فرآیند مذکور با تنوع‌های زیادی مواجه شده و این روزها مقوله گردشگری آب مورد توجه ویژه توریست‌ها قرار گرفته است.
سمیرا عزیزی، لرستان یکی از استان‌های با منابع آبی فراوان مانند تالاب‌ها، رودها، چشمه‌ها و آبشارها است و پتانسیل‌های مذکور می‌توانند به‌عنوان ظرفیت‌های ویژه استان در راستای گردشگری آب به‌کارگیری شوند.
آب‌گردشی یا گردشگری نه تنها موجب رونق اقتصادی منطقه می‌شود، بلکه می‌تواند دلیل خوبی برای بالا نگه داشتن کیفیت آب باشد، بنابراین با توجه به اهمیت منابع آبی، می‌بایست مورد نگاه ویژه مسوولان قرار گیرد.
توجه به گردشگری آب، گامی موثر در راستای توسعه پایدار لرستان
در همین خصوص عطا حسن‌پور، پژوهشگر اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری لرستان و دانش آموخته دکتری باستان شناسی با بیان اینکه آب، هسته نخستین آفرینش، جوهره وجودی انسان و مهم‌ترین عنصر تشکیل‌دهنده کره زمین است، به خبرنگار فارس گفت: آب، آفرینش و آبادانی واژگان دیرپای شکل‌گیری هستی محسوب می‌شوند.
به گفته وی ایرانیان باستان در این سرزمین کم آب و نیمه بیابانی همواره آب را گرامی و عزیز داشته و ارزش آن را به خوبی دانسته‌اند.
حسن‌پور با اشاره به اینکه اهمیت آب در اساطیر کهن تا حدی است که ایرانیان برای نگهبانی از آن، الهه‌ای به نام آناهیتا را متصور شده‌اند، اضافه کرد: این اعتقادات از دوران باستان تا اسلام نیز ادامه داشت و به‌جایی رسید که آب را مِهر حضرت فاطمه دانسته‌اند.
این محقق و از نویسنده‌های کتاب "گنجینه آب لرستان" خاطرنشان کرد: در باور مردمان این سرزمین نگاه معنوی به آب جایگاه مرتفعی دارد و در طول تاریخ ایران زمان و شیوه اجرای آن پیوندی میان آب و گردشگری برقرار می‌سازد و انگار حلقه مفقوده گذشته و زمان حال است.
وی با یادآوری اینکه نظر بیشتر تئوریسین‌های صنعت توریسم این است که گردشگری بدون آب معنی و مفهوم دیگری می‌یابد، گفت: هم‌اکنون از آب گرم‌های معدنی تا رودهای خروشان، دریاچه و تالاب، چشمه‌سار و آبشار، غارهای آبی و موجودات غارزی، ورزش‌های آبی و ماهیگیری تنها گوشه‌ای از مقوله آب گردشگری در صنعت توریسم محسوب می‌شوند و اکثر کشورهایی که چرخ اقتصادشان از این طریق می‌چرخد، آب را سنگ بنای گردشگری قرار داده‌اند.
حسن‌پور تصریح کرد: تنوع آب‌بناهای کهن موجود کشور در لرستان بسیار چشم‌گیر بوده و توجه گردشگران زیادی را در دنیا به خود جلب کرده است و از جمله این نمونه‌ها پایاب، گاوچاه، سد یا بند، یخچال، قنات، پل، کانال و تونل‌های آب‌بَر، حوض‌های دست‌کَند، مهرآوه، آسیاب و آب‌انبار هستند.
وی در ادامه با اشاره به اینکه این سازه‌های آبی تاریخی تحت عنوان گنجینه آب، نقش بی‌بدیلی در میان حادثه‌های تاریخی- طبیعی ایفا می‌کنند، ادامه داد: در پکیج‌های گردشگری استان‌هایی مانند یزد، کرمان و کاشان، بازدید از این قبیل آثار در اولویت قرار دارد.
این پژوهشگر حوزه آب اظهار کرد: با توجه به آمار، سالانه حدود 12 میلیارد مترمکعب آب شرب و شیرین از لرستان خارج می‌شود؛ درحالی‌که اجازه برداشت کافی از آن به کشاورزان این استان داده نشده و امکان احداث سدهای بزرگ و نیروگاه برق‌آبی بر روی رودخانه‌های آن وجود ندارد، بنابراین در چنین شرایطی صنعت گردشگری، تنها راه بهره‌مندی از این ثروت و فرصت جاری است.
وی اضافه کرد: خوشبختانه جریان رودخانه‌های لرستان و محل زایش سراب‌ها و تالاب‌ها با رشته‌کوه‌های درهم تنیده و جنگل‌های زاگرس، طبیعتی خارق‌العاده آفریده که دل هر بیننده‌ای را می‌رباید؛ در این راستا تنگه‌های "شیرز"، "لی‌لی"، "هلد"، "نی‌گاه"، "دره خزینه"،" کول راد" و "شوه خو" می‌توانند به‌عنوان پکیج‌های بی‌‌نظیر گردشگری نقش کلیدی ایفا کنند.
حسن‌پور با یادآوری اینکه در هیچ کجای کشور یازده تالاب متنوع در یک مکان وجود ندارد، بیان کرد: کمتر نقطه‌ای از کشور را سراغ داریم که دارای ده‌ها پدیده ژئوتوریسمی باشد یا بیش از هزار سازه آبی تاریخی در آن خودنمایی کند، اما متاسفانه با وجود استقبال پرشور گردشگران از این ظرفیت‌ها، لرستان سودی از این حضورها نبرده و اقدامی نیز برای ساماندهی تورهای ورودی به استان و دریافت هزینه از آنان صورت نگرفته است.
این دکترای باستان‌شناسی عنوان کرد: در بسیاری مواقع شاهدیم که شمار زیادی گردشگر داخلی، از مکان‌های طبیعی و زیبای لرستان بازدید و دیدن می‌کنند، اما این سفرها چیز خاصی نصیب استان یا جوامع محلی نمی‌‌کند و تنها برآیند آن‌ها، رهاسازی پسماند و زباله در عرصه طبیعت و تخریب محیط‌زیست انسانی و جانوری منطقه خواهد بود.
وی بیان کرد: همان‌طور که می‌دانیم امکانات دولتی محدود و جذب سرمایه‌گذار برای تمامی این آثار امری سخت یا غیرممکن بوده و در عین حال نیز وضعیت اسف‌بار و وحشتناک بیکاری به‌ویژه در جوامع روستایی درد گرانی است؛ بنابراین طی شرایط کنونی، جوامع محلی به خاطر حضور دائم و تسلط کامل به محیط پیرامون، می‌توانند بهترین متولی و بهره‌بردار از بخش گردشگری آب باشند.
حسن‌پور تصریح کرد: می‌توان خیلی راحت و سریع، بخش گردشگری آب را با تقویت آنان، دادن آموزش‌های لازم و مدیریت صحیح به درآمدزایی رساند و زمینه اشتغال صدها نفر از روستاییان محروم لرستان را فراهم کرد.
امید می‌رود که مسوولان مربوطه با رعایت اصول علمی از ظرفیت فوق‌العاده جوامع محلی و آب‌های سطحی بهره‌مند شده و گامی موثر، مثبت و ماندگار در راستای توسعه پایدار استان و نهایتا تقویت صنعت توریسم بردارند.
در پایان گفتنی است که می‌توان با ایجاد خلاقیت و محصولات جدید در این نوع از گردشگری و پرداختن به فعالیت‌های فرهنگی مبتنی بر آب، زمینه جذب توریست‌های داخلی و خارجی را فراهم کرد، البته شایان ذکر است که این موضوع نیازمند سرمایه‌گذاران خلاق دارد و بخش خصوصی، بومیان و مردم محلی می‌توانند در قالب شرکت‌های تعاونی در این بخش سرمایه‌گذاری کنند.