بزرگنمایی:
معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از «غلامرضا سبزعلی»، شاعر و ترانه‌سرای لرستانی تجلیل کرد.
به گزارش تمدن لر، نادره رضایی در جریان سفر به لرستان با حضور در منزل «غلامرضا سبزعلی»، شاعر، ترانه‌سرا و خواننده لرستانی ضمن دیدار و گفت‌وگو با وی، از این پیشکسوت عرصه موسیقی لرستان تجلیل کرد.
در این دیدار سبزعلی به بیان برخی از دغدغه‌های خود با معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پرداخت و رضایی نسبت به رفع این دغدغه‌ها قول پیگیری داد.
معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن تقدیر از 5 دهه فعالیت این هنرمند در عرصه موسیقی و پشتیبانی از نسل‌های مختلف گفت:
شاید به اندازه‌ای که باید قدر این هنرمندها دانسته نشده است که امیدواریم در این مسیر قدر اساتیدی همچون سبزعلی را بیشتر بدانیم.
رضایی از همراهی‌های همسر این استاد پیشکسوت موسیقی که در دشواری‌های مسیر وی را همراهی کرده و فرزندان هنرمندی را نیز تربیت کرده است تقدیر کرد و افزود: امیدواریم در اجرای برنامه‌های موسیقی نواحی و شب‌های
موسیقی، اجرای موسیقی‌های لرستان را پررنگ‌تر داشته باشیم و اجرای خانوادگی این خانواده هنرمند را نیز شاهد باشیم.
غلامرضا سبزعلی متولد 1337 است، «سبزعلی»، چندین هنرمند، در یک بدن است و از چند وجه قابل بررسی است. در اواخر نوجوانی به نقاشی و خوش‌نویسی روی می‌آورد هنر نقاشی را نزدِ استاد «حجت‌اله کسرائیان» و زنده‌نام «اصغر بیرانوند» فرا می‌گیرد و در نقاشی «آب‌رنگ» و به‌ویژه در نقاشی «رنگ و روغن»، آثار زیادی را در قالب مکتب واقع‌گرایی را خلق کرده است. هم‌چنین در دامنه هنر نقاشی، وی، بعد از انقلاب، در زمینه «چهره‌درشت»سازیِ سیمای شهدای جنگ، کارهای زیادی را در کارنامه هنری‌اش ثبت کرده است، که آن‌ها هم آثاری قابل اعتنا هستند.
اگرچه «سبزعلی»، نقاشی را به‌طور جدی ادامه نداد، اما این هنر، نقش به‌سزایی در پرورش درکِ او از جزییاتِ پدیده‌ها و اتفاقات پیرامونش، داشته است.
استاد «سبزعلی» تجربه کار تئاتر هم دارد. به خاطر بیانِ رسا و زیبایش و نیز احساس غنی و بدن آماده، در چند نقش، خوش درخشید و پس از بازی در چند تئاتر، با این‌که می‌توانست بازیگر موفقی باشد، این هنر را رها کرد.
«سبزعلی»، که از صدای خوشی برخوردار بود، مقارن با بحبوحه انقلاب، به موسیقی و آوازخوانی روی آورد. آثار اولیه‌ش، در این گستره، عمدتاً سرودهای انقلاب بود و بعد از آغاز جنگ، هم موسیقی حماسی را ادامه داد، اشعار وطن‌پرستانه‌ای سرود، خود بر آن آهنگ گذاشت و با همراهی، گروه‌های موسیقی، آن‌ها را خواند.
صدایی دل‌نشین و زیبای «سبزعلی» در محدوده «تنور» [tenor] قرار می‌گیرد و اُکتاوهای بالای صدایِ مردان را به‌راحتی می‌خواند. گذشته از این، کلام را با زلالی، رسایی و تلفظ دقیقِ صامت‌ها و مصوت‌ها و بدون هیچ گنگی و خدشه‌ای ادا می‌کند.
او بالغ بر 500 ترانه تا کنون سروده است از معروف‌ترین دالکه، خدابس، وطن، حرف دل، اسبی‌کو، قدم‌خیر و خرموئه، دختر قالی‌باف و ... را می‌توان نام برد