بزرگنمایی:

شهید محمد دادخواه، یکم فروردین 1341، در شهرستان بروجرد به دنیا آمد. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به‌عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سی‌ام تیر 1362، در بوکان توسط نیروهای عراقی براثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در زادگاهش واقع است.

فرازهایی از وصیت نامه شهید محمد دادخواه

بانام آن‌کس که کارها بانام او شروع و با یاد او ختم می‌شود. سپاس خدایی را که هنگامی‌که آسمان‌ها و زمین را گسترد هیچ‌کس را به گواهی نطلبید و آنگاه‌که جانداران را آفرید هیچ‌کس را به یاری نگرفت.

 ای پروردگار من، از شر وسوسه‌های شیطانی و نفس عماره به درگاه تو پناه می‌برم .

بارالها مرا از لشگریان خودت قرار ده که لشگریان تو چیره‌اند و مرا از حزب خود به‌حساب آور که حزب تو رستگار است و مرا از دوستان خویش معین فرمای که دوستان تو را نه بیمی است و نه اندوهی.

 بارالها دین مرا اصلاح کن که دین نگهدار کار من است و آخرت مرا اصلاح کن که آن سرای قرارگاه من است و از همسایگی فرومایگان قرار نده.

زندگی را برای من افزایش در امر خیر قرار ده و وفات و شهادت مرا آسودگی از هر شری قرار ده. بار خدایا بر محمد(ص) خاتم پیامبران و کامل‌کننده وعده فرستادگان و بر خاندان طیب‌وطاهر او درود باد و بر یاران برگزیده‌اش.

 ای پروردگار، ما به تو توکل داریم و به تو روی آورده‌ایم و بازگشت به‌سوی توست.

با درود و سلام بیکران به پیامبر پاک اسلام و نایب برحقش امام خمینی و سلام بر تمام شهدای پاک اسلام از صدر اسلام تاکنون و مجروحین ازجان‌گذشته و سلام بر خانواده عزیزم.

ای پدر و مادر عزیزم امیدوارم که با شهادت خود شمارا در برابر حضرت زهرا روسفید کرده باشم و پسر شایسته و ارزنده‌ای برای شما بوده باشم.

ای پدر و مادر از تمام زحماتی که برای من تاکنون کشیده‌اید ممنون هستم و امیدوارم که خداوند اجر تمام زحمات و رنجه‌ای شمارا در آخرت بدهد و ای مادر چه شب‌هایی که برای بزرگ کردن من بیداری می‌کشیدی و رنج و زحمت را تحمل کرده‌ای تا بتوانی فرزندی شایسته و مؤمن و باایمان تحویل اسلام و امام زمان و نایب برحقش داده باشی و سلام بر خواهران رهرو زینب.

امیدوارم که همچنان پیرور زینب باشید و درراه اسلام و رهبر قدم بردارید و نگذارید که رهبر تنها بماند. ای خانواده عزیز می‌خواستم چند نکته را به شما یادآور باشم.

یکی اینکه این رهبر را تنها نگذارید و از رهنمودها و فرمایشات او پیروی کنید چه در اعمالتان و چه در گفتارتان و ثانیاً حمایت از روحانیت مبارز و متعهد و مسئولین خدمتگزار اسلام و آن‌ها را با هر وسیله‌ای که می‌توانید پشتیبانی کنید و ثالثاً از شهادت من البته اگر سعادت داشتم هیچ‌گونه ناراحتی نداشته باشید چون شهیدان پیرو سالار شهیدان یعنی حسین مظلوم (ع) هستند.

در آخر امیدوارم که مرا حلال کنید اگر عمل زشت و نادرستی از من سرزده باشد مرا ببخشید. خب دیگر وقت خداحافظی و وداع رسیده. نمی‌دانم چرا انسان در موقع خداحافظی حرفی برای زدن ندارد و تمام مطالب و حرف‌ها از یادش می‌رود و تنها حرفی که به خاطر می‌ماند دعا برای امام است. دعا کنیم که خدا طول عمر زیادی به امام امت دهد.

سبک زندگیمان را همانند شهدا کنیم